Yazmazsam çıldıracağım..



Saat 04:02.. Bu vakti anime izleyerek harcasaydım belki bu kadar yıpranmazdım.. Fakat yatakta düşüncelerin fırtınaları eşliğinde bir o yana bir bu yana dönmek alışık olmadığım bir şey de değil.
Hayatımda neler olmuyor ki? Şimdi size bunları tek tek açıklasam mideniz bulanır.. Çünkü tüm bunların hepsi benim için bile fazla gelmeye başladı.
Sonuç olarak, bu acıları tek başıma çekiyorum. Hıçkırarak ağlarken yanımda kardeşim uyuyor, erkek arkadaşım da herşeyden bihaber derin bir uykuda.. Gerçekten, her açıdan yalnızım. İnanın artık bunları dile getirmek artık acı vermiyor..
En yakın akrabam hapiste.. Şu an babamın annemi aldattığı kadının yatağında yatıyorum..
Hayat gerçekten çok acımasız davranıyor bana.. Uykularımın neden kaçtığını anlayabiliyor musunuz?

Yorumlar